Kybernetes /sternik okrętu/ wytycza kierunek podróży,
pokazując ocean wiedzy,
którą badamy w ramach projektu MerhlinLaboratory.

Łączymy wiedzę z przeszłości z technologią z przyszłości.
Witaj w erze nowych możliwości!


Słowem wstępu.
Za datę powstania współczesnej cybernetyki uważa się rok 1948, w którym ukazała się książka N. Wienera Cybernetyka, czyli komunikacja i sterowanie w zwierzęciu i maszynie. Tytuł tej książki stał się pierwszą współczesną definicją cybernetyki.

Patrząc z perspektywy historycznej można zobaczyć wyraźnie, że współczesna definicja cybernetyki wg Wienera okazuje się zbyt wąska w stosunku do rozległości tematu, odległa od naszych potrzeb. Współczesna cybernetyka proponuje nam wizję świata jako bezdusznej maszyny, którą można sterować w celu zwiększenia produkcji, zysku, interesu narodowego, itd.

Pierwotny sens cybernetyki jest inny. Znajdujemy go w pracach filozoficznych i matematycznych sprzed ponad 2000 lat. Wyraz „cybernetyka” pochodzi z greckiego „kybernetiken” (umiejętność kierowania) oraz “kybernetes” (sternik okrętu). Według Platona pojęcia tego miał użyć Sokrates w zdaniu:

„Sternik okrętu chroni od największych niebezpieczeństw nie tylko dusze, lecz również ciała i dobytek”* 

To zdanie jest kluczem do zrozumienia, czym cybernetyka w istocie jest, a czym nigdy nie była.

Prace Sokratesa, Platona /oraz innych filozofów, humanistów i matematyków starożytnej Grecji/ koncentrowały się na naukach przyrodniczych – bezpośrednio związanych z opisem rzeczywistości. Postrzegali oni świat, jako przestrzeń cyklicznych zjawisk naturalnych, sterowanych tajemniczymi algorytmami, wytyczającymi rytmy dnia i nocy, ruchy planet i gwiazd, pory roku, itd. Jednak świat nie był dla nich bezduszną maszyną. Tak, jak matematyka nie była abstrakcyjnym bytem, ale systemem rzeczywistych miar, który pachniał oceanem, ilością ryb w sieci, utkanej wg określonego wzoru, wiedzą w jaki sposób obliczyć ilość płótna na żagiel, itd.

Wiedza ta była związana z realnym światem, z potrzebami ludzi. Służyła Człowiekowi, który na co dzień posługiwał się kalendarzem, pojęciami ilości, stosunkami miar, ciężaru, itd.

Korzystając z korzeni Wiedzy, opisującej świat naszych codziennych potrzeb, możemy na nowo określić podmiot życia. Podmiotem nie jest interes państwa, czy grupy ludzi, czy inna abstrakcyjna idea.

CZŁOWIEK jest podmiotem – unikalną jednostką, która tworzy swój świat relacji ze światem, ludźmi, rodziną, społeczeństwem. To CZŁOWIEK odkrywa Wiedzę, dzięki której może spokojnie żeglować po oceanie swojego życia, rozumiejąc jasno dokąd płynie i w jaki sposób dopłynąć do swojego celu.

U źródeł Wiedzy sprzed tysięcy lat odkrywamy więc na nowo, w jaki sposób można odzyskać pełną “sterowność” nad swoim życiem.

W ciszy refleksji osiągamy zrozumienie.
Poznajemy, czym jest umysł
i w jaki sposób korzystać z jego potencjału.

Umysł jest wielkim instrumentem kreacji oraz nawigacji,
który można zestroić z unikalną mapą swojego życia.

Złap ster życia w swoje ręce!

~

Zainteresowana? Zainteresowany? Zapraszamy do newslettera projektu 0Hz.pl


τὴν κυβερνητικήν, ἣ οὐ μόνον τὰς ψυχὰς σῴζει ἀλλὰ καὶ τὰ σώματα καὶ τὰ χρήματα ἐκ τῶν ἐσχάτων κινδύνων”

źródło: zdanie Sokratesa użyte przez Platona w dialogu Gorgiasz 511d,
oryginalny zapis w grece.


opracowanie własne na podstawie:
Marian Mazur., Społeczne znaczenie cybernetyki.
[w:] Nowe Drogi, nr 5, 1980, s. 152-163.